នៅក្នុងថ្នាក់បង្រៀនក្មេងៗមួយ អ្នកគ្រូបានបង្រៀនសិស្សនូវអក្សរ ក ដោយអោយសិស្សសរសេរ ព្រមទាំងអានតាម គ្រប់ៗគ្នា
លុះស្អែកឡើង អ្នកគ្រូបានសរសេរអក្សរ ក យ៉ាងធំនៅលើក្តាខៀន រួចចាប់ផ្តើមសួរសិស្ស
អ្នកគ្រូ៖ កូនៗដឹងទេ អក្សរដែលអ្នកគ្រូ សរសេរនៅលើក្តាខៀនជាអក្សរអ្វី?
នៅពេលនោះ សិស្សក្នុងថ្នាក់ទាំងអស់ ស្ងាត់មាត់គ្រប់ៗគ្នា អ្នកគ្រូប្រែទឹកមុខយ៉ាងម៉ាំ ហើយចង្អុលទៅសិស្សម្នាក់ អោយក្រោកឈរឡើង ហើយគាត់ចង្អុលទៅលើអក្សរ នៅលើក្តាខៀន
អ្នកគ្រូ៖ ច្រូច តើអក្សរដែលអ្នកគ្រូ សរសេរនៅលើក្តាខៀនជាអក្សអ្វី?
ច្រូច៖ ច្រូចធ្វើភ្នែកឡីងឡ៉ង់
អ្នកគ្រូ៖ អ្នកគ្រូរឹតតែខឹង ខ្លាំងឡើង ព្រោះគាត់យល់ថាអក្សរនេះ គាត់ទើបតែបង្រៀនពីម្សិលមិញ ប៉ុន្តែគ្មានសិស្សណាម្នាក់ឆ្លើយរួចសោះ
គាត់ក៏សួរទៅ សិស្សម្នាក់ទៀត ដែលគាត់យល់ថា ជាសិស្សដែលឆ្លាតជាងគេ នៅក្នុងថ្នាក់រៀន
អ្នកគ្រូ៖ ប្រុញ តើអក្សរដែលអ្នកគ្រូ សរសេរនៅលើក្តាខៀនជាអក្សអ្វី?
ប្រុញ៖ ប្រុញឈទ្រឹង រួចធ្វើភ្នែកឡីងឡ៉ង់ ដូចច្រូចដែរ
អ្នកគ្រូ៖ ឃើញដូច្នេះ គាត់ក៏ប្រាប់ទៅសិស្សថា កូនៗមិនចាំទេ នេះគឺជាអក្សរ ក ដែលអ្នកគ្រូ បានបង្រៀនពីម្សិលមិញណា!
ប្រុញ៖ ប្រុញបើកភ្នែកធំៗ ហើយឩទានថា៖ ពុទ្ឋោ ក អីក៏ធំដល់ម្លឹង! អញបែកឯងតែមួយយប់សោះ ឯងធំដល់ម្លឹង!
អ្នកគ្រូ៖ !!!
Monday, November 9, 2009
សម័យកុំព្យូទ័រ
តានិងចៅពីរនាក់ ស្រឡាញ់គ្នាណាស់ ហើយចៅតែងតែមកលេងតាជាញឹកញាប់ ប៉ុន្តែមួយរយៈក្រោយនេះ ដោយសារចៅរវល់ មិនសូវបានមកលេងតាជាញឹកញាប់ប៉ុន្មានទេ ។ ថ្ងៃមួយ ចៅមកលេងតា៖
តា៖ ហេ! អាចៅឯងបាត់ទៅណា ខានមកលេងតាយូរហើយ
ចៅ៖ អូ! លោកតាចៅជាប់រវល់រៀន កុំព្យូទ័រ សម័យកុំព្យូទ័រទៅហើយ បើមិនចេះ ដូចជាងាប់មួយចំហៀងខ្លួនអឹចឹង
តា៖ អើ! ល្អ ចុះឯងចេះ ហែលទឹកទេ
ចៅ៖ អត់ចេះផងតា
តា៖ អើ! អត់ចេះកុំព្យូទ័រ ដូចជាងាប់មួយចំហៀងខ្លួន តែបើអត់ចេះហែលទឹកវិញ ងាប់ទាំងមូលវ៉ើយ !
ចៅ៖ !!!
តា៖ ហេ! អាចៅឯងបាត់ទៅណា ខានមកលេងតាយូរហើយ
ចៅ៖ អូ! លោកតាចៅជាប់រវល់រៀន កុំព្យូទ័រ សម័យកុំព្យូទ័រទៅហើយ បើមិនចេះ ដូចជាងាប់មួយចំហៀងខ្លួនអឹចឹង
តា៖ អើ! ល្អ ចុះឯងចេះ ហែលទឹកទេ
ចៅ៖ អត់ចេះផងតា
តា៖ អើ! អត់ចេះកុំព្យូទ័រ ដូចជាងាប់មួយចំហៀងខ្លួន តែបើអត់ចេះហែលទឹកវិញ ងាប់ទាំងមូលវ៉ើយ !
ចៅ៖ !!!
កូនប៉ា
សុខត្រលប់មកពីរៀនភ្លាម រត់ទាំងត្រហេបត្រហប ទៅអួតប្រាប់ឳពុកថា៖
កូន៖ ប៉ាៗ !ថ្ងៃនេះ អ្នកគ្រូបានសួរសំនួរមួយ គ្មានសិស្សណាម្នាក់ ហ៊ានងើបឈរឆ្លើយទេ គឺមានតែខ្ញុំម្នាក់គត់
ប៉ា៖ អើ !ល្អណាស់កូន អាហឹ្នងទើបសមជាកូនប៉ា! ចុះអ្នកគ្រូសួរកូនថាម៉េច?
កូន៖ គាត់សួរថា អ្នកណាខ្លះប្រលងធ្លាក់!
ប៉ា៖ !!!
កូន៖ ប៉ាៗ !ថ្ងៃនេះ អ្នកគ្រូបានសួរសំនួរមួយ គ្មានសិស្សណាម្នាក់ ហ៊ានងើបឈរឆ្លើយទេ គឺមានតែខ្ញុំម្នាក់គត់
ប៉ា៖ អើ !ល្អណាស់កូន អាហឹ្នងទើបសមជាកូនប៉ា! ចុះអ្នកគ្រូសួរកូនថាម៉េច?
កូន៖ គាត់សួរថា អ្នកណាខ្លះប្រលងធ្លាក់!
ប៉ា៖ !!!
ជំនាញហិតគូថមាន់
មានបុរសពិការម្នាក់ ជំនាញខាងហិតគូថមាន់ ថ្ងៃមួយនៅទីលាន ប្រជល់មាន់ មានប្រជល់មាន់ដែលនាំមកពីគ្រប់ទីកន្លែង ហើយនៅទីនោះ មានមនុស្សជាច្រើនបានយកមាន់ របស់ខ្លួនមកអោយបុរសនោះហិត ដើម្បីចង់ដឹងពីសមត្ថភាពជំនាញរបស់បុរសនោះ ។
ហិតមាន់ទី១ បុរសនោះទាយថាពូជមាន់ យកមកពីខេត្តព្រៃវែង
ហិតមាន់ទី២ បុរសនោះទាយថាពូជមាន់ យកមកពីខេត្តបាត់ដំបង
ស្រាប់តែពេលនោះ មានចោរម្នាក់ បានយកមាន់ដែលគាត់ទើបតែលួច បានពីយប់ អោយបុរសពិការនោះហិត ហិតរួចភ្លាមបុរសពិការភ្លាត់មាត់ថា
យី!!នេះមាន់អញដែលបាត់ការពីយប់មិញទេតើ!
ចោរ៖ អុញ!!!
ហិតមាន់ទី១ បុរសនោះទាយថាពូជមាន់ យកមកពីខេត្តព្រៃវែង
ហិតមាន់ទី២ បុរសនោះទាយថាពូជមាន់ យកមកពីខេត្តបាត់ដំបង
ស្រាប់តែពេលនោះ មានចោរម្នាក់ បានយកមាន់ដែលគាត់ទើបតែលួច បានពីយប់ អោយបុរសពិការនោះហិត ហិតរួចភ្លាមបុរសពិការភ្លាត់មាត់ថា
យី!!នេះមាន់អញដែលបាត់ការពីយប់មិញទេតើ!
ចោរ៖ អុញ!!!
អ្នកណានិយាយ?
ម៉ោងសិក្សាពីប្រវត្តិវិទ្យាតែងធ្វើអោយពួកសិស្សងងុយដេក ហេតុនេះគ្មានអ្វីពិបាកយល់ទេនៅពេលពួកគេត្រេកអរដោយដឹងថាឆាប់បានត្រលប់ទៅផ្ទះវិញ ។ អ្នកគ្រូប្រកាសចំពោះមុនសិស្សរបស់ខ្លួនោះ
- ប្អូនណាអាចឆ្លើយនិងអ្នកគ្រូបាន អ្នកគ្រូអនុញ្ញាតអោយទៅផ្ទះភ្លាមមុនពេលស្នូរជួងសាលាលាន់ឡើង។ ម៉េច សប្បាយចិត្តទេ?
-សប្បាយចិត្តណាស់អ្នកគ្រូ!
សិស្សក្នុងថ្នាក់ឆ្លើយព្រមគ្នា។ ចំណោមនោះសិស្សឈ្មោះឌិច ឆ្លើយដោយមានការជឿរជាក់ក្នុងចិត្តជាងគេព្រោះគិតថាខ្លួនឆ្លាត ជាងសិស្សឯទៀត អាចឆ្លើយសំនួរដោយគ្មានពិបាក់។
ឃើញសិស្សសប្បាយចិត្ត អ្នកគ្រូសើចញឹមៗ រួចនិយាយ៖
- បើអញ្ចឹងចាំឆ្លើយណា ។ អ្នកណានិយាយពាកយមួយឃ្លាថា"កុំសួរមាតុភូមិថាត្រូវធ្វើអ្វីឱ្យខ្លួនអ្នក តែត្រូវសួរខ្លួនឯងថាត្រូវធ្វើអ្វីអោយមាតុភូមិ ?"
សិស្សម្នាក់ឆ្លើយ៖
ជម្រាបអ្នកគ្រូ សំដីនេះគឺលោកចន អេហ្វ កេណ្ណីឌី ប្រធានាធិបតីទី 35 របស់សហរដ្ឋអាមេរិចជាអ្នកនិយាយ។
- ល្អ! ល្អណាស់ ! នាងអាចចេញទៅផ្ទះបានហើយ
សំនួរបន្តគឺ អ្នកណានិយាយពាក្យថា"ខ្ញុំមានសុបិនមួយ.....?"
សិស្សម្នាក់ទៀតឆ្លើយ៖
ជម្រាបអ្នកគ្រូ សំដីនេះគឺលោកអាចារ្យប្រដៅសាសនាជនស្បែកខ្លៅឈ្មោះម៉ាទីន លូថឺឃិង ជាអ្នកនិយាយ។
- ល្អ! ល្អណាស់ ! នាងអាចចេញទៅផ្ទះបានដែរ។
ឃើញគេបានទៅផ្ទះមិនពីរនាក់ សិស្សឌិច ក្តៅក្រហាយស្រែកឡើង៖
- អង្កាល់ទើបពួកគេព្រមបិទមាត់?
អ្នកគ្រូភ្ញាក់ព្រើត៖
- អ្នកណានិយាយ និង អ្នកណា?
សិស្សឈ្មោះ ឌិចឆ្លើយចាក់បណ្តោយ៖
- បាទ គឺប្រធានាធិបតីអាមេរិកឈ្មោះ ប៊ីលគ្លិនតុនអ្នកនិយាយ។ ខ្ញុំអាចទៅផ្ទះដូចគេបានហើយមែនទេ អ្នកគ្រូ?
- ប្អូនណាអាចឆ្លើយនិងអ្នកគ្រូបាន អ្នកគ្រូអនុញ្ញាតអោយទៅផ្ទះភ្លាមមុនពេលស្នូរជួងសាលាលាន់ឡើង។ ម៉េច សប្បាយចិត្តទេ?
-សប្បាយចិត្តណាស់អ្នកគ្រូ!
សិស្សក្នុងថ្នាក់ឆ្លើយព្រមគ្នា។ ចំណោមនោះសិស្សឈ្មោះឌិច ឆ្លើយដោយមានការជឿរជាក់ក្នុងចិត្តជាងគេព្រោះគិតថាខ្លួនឆ្លាត ជាងសិស្សឯទៀត អាចឆ្លើយសំនួរដោយគ្មានពិបាក់។
ឃើញសិស្សសប្បាយចិត្ត អ្នកគ្រូសើចញឹមៗ រួចនិយាយ៖
- បើអញ្ចឹងចាំឆ្លើយណា ។ អ្នកណានិយាយពាកយមួយឃ្លាថា"កុំសួរមាតុភូមិថាត្រូវធ្វើអ្វីឱ្យខ្លួនអ្នក តែត្រូវសួរខ្លួនឯងថាត្រូវធ្វើអ្វីអោយមាតុភូមិ ?"
សិស្សម្នាក់ឆ្លើយ៖
ជម្រាបអ្នកគ្រូ សំដីនេះគឺលោកចន អេហ្វ កេណ្ណីឌី ប្រធានាធិបតីទី 35 របស់សហរដ្ឋអាមេរិចជាអ្នកនិយាយ។
- ល្អ! ល្អណាស់ ! នាងអាចចេញទៅផ្ទះបានហើយ
សំនួរបន្តគឺ អ្នកណានិយាយពាក្យថា"ខ្ញុំមានសុបិនមួយ.....?"
សិស្សម្នាក់ទៀតឆ្លើយ៖
ជម្រាបអ្នកគ្រូ សំដីនេះគឺលោកអាចារ្យប្រដៅសាសនាជនស្បែកខ្លៅឈ្មោះម៉ាទីន លូថឺឃិង ជាអ្នកនិយាយ។
- ល្អ! ល្អណាស់ ! នាងអាចចេញទៅផ្ទះបានដែរ។
ឃើញគេបានទៅផ្ទះមិនពីរនាក់ សិស្សឌិច ក្តៅក្រហាយស្រែកឡើង៖
- អង្កាល់ទើបពួកគេព្រមបិទមាត់?
អ្នកគ្រូភ្ញាក់ព្រើត៖
- អ្នកណានិយាយ និង អ្នកណា?
សិស្សឈ្មោះ ឌិចឆ្លើយចាក់បណ្តោយ៖
- បាទ គឺប្រធានាធិបតីអាមេរិកឈ្មោះ ប៊ីលគ្លិនតុនអ្នកនិយាយ។ ខ្ញុំអាចទៅផ្ទះដូចគេបានហើយមែនទេ អ្នកគ្រូ?
សាច់ឯង
ពេលមួយមានមិត្តភ័ក្រមកលេង ស្រ្តីជាមេផ្ទះក៏បានរៀបចំអាហារបាយល្ងាច។
អាហារពេលល្ងាចក៏ចាប់ផ្តើម
ភ្ញៀវក៏បានឃើញកូនម្ចាស់ផ្ទះក៏ដួសសាច់ ដួសម្ហូបឲ្យកូនម្ចាស់ផ្ទះ ហើយប្រាប់ថានេះអានាងតូចហូបឲ្យបានច្រើនៗ
ឪម៉ែរបស់អានាងតូចនិយាយៈកុំគិតមួយនឹងអី វាធ្លាប់បានស៊ីហើយគិតតែពីខ្លួនឯងទៅ
កូនក៏ស្រក់ទឹកភ្នែក
កូនៈយ៉ាប់ម៉ងសាច់ឯងចឹង
វិទ្យុ
បុរសម្នាក់ទើបមកពីរៀននៅបរទេស មិនហ៊ាននិយាយភាសាបរទេសទៅកាន់ម្តាយខ្លួនឡើយ ពីព្រោះខ្លាចម្តាយរបស់គាត់មិនយល់៖
កូន៖ ម៉ែៗ ! ជួយហុចវិទ្យុអោយខ្ញុំបន្តិច !
ម្តាយ៖ វិទ្យុនៅឯណា៎ ! ម៉េចក៏មិនឃើញ ?
កូន៖ នៅលើតុមុខម៉ែហ្នឹង !
ម្តាយ៖ ហា៎ក ! អាហ្នឹង រ៉ាត់យោនឹង !
កូន៖ រ៉ាត់យោ ហ្នឹងហើយ វិទ្យុនោះម៉ែ !!
ម្តាយ៖ អញ្ចឹង! ហេតុតែឯងមិនចេះបារាំងនឹងគេបានជាមិនដឹង!!
កូន៖ អុញ...!!!???
កូន៖ ម៉ែៗ ! ជួយហុចវិទ្យុអោយខ្ញុំបន្តិច !
ម្តាយ៖ វិទ្យុនៅឯណា៎ ! ម៉េចក៏មិនឃើញ ?
កូន៖ នៅលើតុមុខម៉ែហ្នឹង !
ម្តាយ៖ ហា៎ក ! អាហ្នឹង រ៉ាត់យោនឹង !
កូន៖ រ៉ាត់យោ ហ្នឹងហើយ វិទ្យុនោះម៉ែ !!
ម្តាយ៖ អញ្ចឹង! ហេតុតែឯងមិនចេះបារាំងនឹងគេបានជាមិនដឹង!!
កូន៖ អុញ...!!!???
Subscribe to:
Comments (Atom)